Powered by Blogger Hacks

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Καθημερινότητα



Ξημέρωσε και πάλι.
άνοιξα το παράθυρο και πλημμύρισε το δωμάτιο ζωή.
Φωνές, μυρωδιές, λέξεις...
Πόσο μου ‘χει λείψει η ζωή?
Μέρες  και μέρες υπάρχω μακριά της...
ίσως και χρόνια, ίσως πάλι και ολόκληρή μου τη ζωή.
Θυμάμαι βλέπεις από πάντα να έχω,
σ’ ενα ένα κρυφό σημείο στη ψυχή,
φυλαγμένη μια γλάστρα.
Που την ποτίζω όταν πονάω και την ξεχνώ όταν βιάζομαι.
Πάντα όμως περιμένω να ‘ρθει μια μέρα που από μέσα της θα φυτρώσει
ένας βλαστός δυνατός και όμορφος και θα ανθίσει ένα λουλούδι εξωτικό,
που όμοιό του δεν έχει ξαναυπάρξει!
Χμ...Μόνο στη σκέψη του και άνθισα κι εγώ...
Μα τώρα πρέπει να τ’ αφήσω.
Πρέπει να ετοιμαστώ.
Έχω πολλά να κάνω και σήμερα...
Ας κλείσω το παράθυρο...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου